Opinie: Partij voor de Dieren biedt groene VVD'ers wel politiek asiel aan

De VVD wil het asielbeleid strenger maken en 3 miljard euro bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking – niet vergroenen, maar vergelden. Sociaal-liberalen en liberalen met een hart voor dieren kunnen zich niet thuis voelen in het kille klimaat dat het nieuwe VVD-verkiezingsprogramma kenmerkt. Ik wil hun graag politiek asiel aanbieden. Dit maakt de kans dat hun idealen werkelijkheid worden stukken groter dan als ze blijven mokken in een ontgroende partij.

Deze week pleitte een liberaal-groene denktank met prominente VVD’ers als Ed Nijpels en Pieter Winsemius voor tien groene geboden die onderdeel zouden moeten worden van het verkiezingsprogramma.

Ze blijken roependen in de woestijn. De VVD gaat niets doen met hun aanbevelingen.

Mark Rutte beloofde in 2008 van de VVD een groen-rechtse partij te maken, maar heeft deze ambitie inmiddels volledig verlaten voor een andere: opnieuw premier worden van een conservatief kabinet waarin het enige groen de huisstijl is van het CDA, de architect van de vee-industrie. Dit is uiterst teleurstellend voor de 200.000 VVD-stemmers die volgens onderzoek willen dat hun partij opkomt voor dieren.

Na het verlaten van de groen-rechtse idealen heeft Rutte in de handicaprace naar een nieuw premierschap ook de sociaal-liberale veren afgeschud, door medisch ethische kwesties uit te ruilen tegen mogelijke gedoogsteun van de SGP, de minst liberale partij in het Nederlandse parlement. De sociaal-liberale ex-premier Pierson, die van 1897 tot 1901 leiding gaf aan het kabinet dat de geschiedenis inging als ‘het kabinet van de sociale rechtvaardigheid’, zou zich omdraaien in zijn graf als hij wist dat de zich sociaal-liberaal noemende premier Rutte het een eeuw later op een akkoordje zou gooien met de staatkundig gereformeerden over vraagstukken als euthanasie, abortus en andere medisch ethische kwesties waarvoor uitgerekend sociaal-liberalen zich in heden en verleden hebben ingezet.

Wat Rutte doet, is als Samuel van Houten die kinderarbeid wil herinvoeren in ruil voor het premierschap, Aletta Jacobs die om dezelfde reden het vrouwenkiesrecht zou willen verkwanselen of Johan Rudolph Thorbecke de Grondwet.

Rutte liet zich eerder uiterst negatief uit over de vee-industrie. Deze moest worden afgeschaft, vond hij. Rutte was een verklaard tegenstander van "het stapelen van varkens op een mensonwaardige manier” en vond dat "consumenten die één euro betalen voor een pond gehakt de kop in het zand steken als ze menen dat dit vlees diervriendelijk geproduceerd kan zijn”. Initiatieven binnen de VVD als ‘laat de dieren niet links liggen’ stierven een stille dood. Zo lijkt het ook de oproep tot vergroening te vergaan, hoewel de liberale beginselen helemaal niet op gespannen voet zouden hoeven te staan met groene en diervriendelijke maatregelen. Neem de volkomen overbodige subsidies uit het gemeenschappelijk landbouwbeleid van de Europese Unie. Deze kosten de hardwerkende belastingbetaler elk jaar 50 miljard euro. Dit is de helft van het Europese budget.

Waarom zouden we schadelijke activiteiten als het verstoken van fossiele brandstoffen subsidiëren, hoewel het Planbureau voor de Leefomgeving zegt dat we 5 tot 10 miljard euro kunnen bezuinigen door die subsidies te schrappen?

Waarom zouden we de hardwerkende Nederlander laten opdraaien voor extra asfalt als datzelfde planbureau aangeeft dat vormen van beprijzing van het wegennet de files met de helft kan verminderen?

Waarom het bezit van auto’s belasten? Belasten van het gebruik is veel effectiever en eerlijker.

Waarom de huiseigenaar die zelf energie wil opwekken en dat wil delen met anderen als kleine ondernemer straffen, door daar belasting op te heffen in plaats van zijn ondernemerschap aan te moedigen?

Uit het VVD-programma spreekt weinig welbegrepen eigenbelang. Wetenschappers zeggen dat er in 2020 meer dan 50 miljoen klimaatvluchtelingen te verwachten zijn in Noord-Europa. De Verenigde Naties denken dat dat aantal nog in onze generatie kan aanzwellen tot een veelvoud ervan.

Binnen veertig jaar zullen volgens de VN onze zoutwatervissen zijn uitgestorven, maar de VVD maakt nog niet het begin van een einde aan de visserijsubsidies.

De nadelige maatschappelijke kosten van vlees worden niet betaald door de vervuiler, maar door de handwerkende Nederlander. Die kan weliswaar vier sateetjes kopen voor 28 cent, maar de echte prijs hiervoor betaalt hij via de blauwe envelop.

Als we grondstoffen belasten in plaats van arbeid, komen er banen bij, kunnen we meer blauw op straat realiseren en komen er minder blauwe enveloppen in de brievenbus.

Als we geen rekeningen willen doorschuiven naar onze kinderen, moeten we nu groene maatregelen doorvoeren. Het begrotingstekort van 3 procent is een lachertje vergeleken bij het ecologische tekort dat we jaarlijks veroorzaken. We consumeren 35 procent meer dan de aarde kan leveren. Het Living Planet Report zegt dat alles wat we na 27 september consumeren ten laste komt van toekomstige generaties.

Wie voor sociaal, groen en/of liberaal beleid kiest, zal moeten kiezen voor een radicaal andere koers. Dit kan Nederland rechtvaardiger en duurzamer maken en partijen als de VVD wakker schudden.