Leer kinderen niet hengelen

Lang is gedacht dat vissen, omdat ze koudbloedig zijn, niets voelen, maar uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat vissen pijn, angst en stress ervaren. In praktijk blijkt dat zelfs vissen die supervoorzichtig onthaakt en teruggezet worden, dikwijls naar de bodem zakken en het vangstpartijtje met een langzame en pijnlijke dood moeten bekopen. Mensen van de Hengelsportfederatie en van Sportvisserij Nederland zouden van deze kennis op de hoogte moeten zijn.

Het emotionele argument dat het nou eenmaal zo leuk is om deze ‘sport’ te blijven beoefenen, wint het van de rationele, wetenschappelijke argumenten om er mee op te houden in het belang van het dierenwelzijn. Ook speelt het commerciële belang om het aantal hengelaars in Nederland op peil te houden door vislessen aan kinderen te geven, een grote rol. Immers, circa 2 miljoen hengelaars, geven volgens het rapport “De massa is kassa” van de sector samen meer dan 700 miljoen euro per jaar aan deze liefhebberij uit[1]. (Nog los van wat de vissende vrouwen en de circa 50.000 kinderen hieraan spenderen).

De werkgroep Partij voor de Dieren Friesland wil de maatschappelijke discussie aanzwengelen over de vraag in hoeverre het gerechtvaardigd is om, omwille van vermaak en recreatie, vissen uit hun natuurlijke leefomgeving te halen en leed aan te doen. Nu onomstotelijk vaststaat dat vissen pijn voelen, moeten we ons eigenbelang opzij zetten en stoppen met hen zinloze pijn toe te brengen.

Wie als kind leert dat er niks mis mee is om een ander levend wezen een haak door de lip te slaan, leert al jong dieren te mishandelen. Onderzoek toont aan dat wie op jonge leeftijd begint met dierenmishandeling, meer kans loopt om later andere misdaden met geweldpleging te begaan[2]. Wie kinderen niet bijbrengt dat ze met mededogen met alle levensvormen om moeten gaan, loopt de kans een cirkel van onwetende gewelddadigheid in stand te houden. Want hoe mooi je het ook verpakt: met een activiteit waaraan het bewust toebrengen van pijn, angst en stress aan dieren inherent is, breng je kinderen geen respect en waardering voor de natuur bij. Integendeel, het leert hen dat het welzijn van dieren ondergeschikt is aan hun eigen vermaak, en dat kan nooit de bedoeling zijn van welke sport dan ook.

[1] http://www.hbd.nl/

[2] Onderzoek van prof. de Amerikaanse professor Frank Ascione (Department of Psychology (Family and Human Development) van de Utah State University, VS) Dit onderwerp stond centraal tijdens de IP.s Winterconference die van 24 tot en met 26 november 2004 plaatsvond in het Scheveningse Kurhaus.