Europa

Het vooropstellen van korte termijnbelangen en economische groei gaat ten koste van onze planeet, mens en dier inclusief. Veel migratie is het gevolg van de mondialisering van productie en consumptie. De Partij voor de Dieren wil van regionalisering van productie en diensten het uitgangspunt maken. Dat is minder ontwrichtend voor zowel de Nederlandse economie als de economieën in de landen waar de arbeidsmigranten vandaan komen. Op dit moment is arbeid in Nederland erg duur. Door arbeid in Nederland goedkoper te maken, neemt de vraag naar goedkope arbeid uit het buitenland af.

Daarnaast wil de Partij voor de Dieren de positie van de individuele werknemer versterken, met inbegrip van de vaak kwetsbare arbeidsmigranten. Er komen strenge eisen aan onderkomens van arbeidsmigranten. Arbeidsmigranten krijgen in ieder geval recht op een slaapkamer die ze niet hoeven te delen. Werkgevers zijn verantwoordelijk indien arbeidsmigranten hierin niet gefaciliteerd worden. Commerciële bedrijven kunnen niet tegelijkertijd werkgever en huisbaas zijn van arbeidsmigranten.

De Europese Centrale Bank (ECB) is ondemocratisch en onttrekt zich aan iedere parlementaire controle, maar neemt wel beslissingen die verregaande verdelingseffecten hebben. Belangen van crediteuren mogen niet langer voor die van debiteuren gaan, en prijsstabiliteit niet boven werkgelegenheid en duurzaamheid. Nationale parlementen moeten inzage krijgen in de interne notulen en bestuurders van de ECB ter verantwoording kunnen roepen.

De Partij voor de Dieren wil het Nederlands beleid ten aanzien van vluchtelingen niet in handen leggen van een ondemocratisch geregeerd Europa. We zijn voor een collectief beleid ten aanzien van de buitengrenzen van de EU, maar willen ons eigen asielbeleid kunnen vaststellen op grond van de verantwoordelijkheden die we zelf hebben en die we niet aan Brussel willen overlaten.

De Partij voor de Dieren is tegen een Europees leger en een Europese politiemacht. Lidstaten hebben de exclusieve bevoegdheid tot het voeren van buitenlands beleid. Wij zijn geen voorstander van een Europees buitenlands beleid.

Lidstaten die dreigen te bezwijken onder hun schuldenlast moeten hulp krijgen bij de wederopbouw van hun economie op een manier die te dragen is door de eigen bevolking en niet destructief is voor dieren, natuur of milieu. Verantwoorde schuldsanering vormt daarbij het uitgangspunt. De Europese Unie moet stoppen met het noodfonds ESM. Dit fonds laat een lidstaat als Nederland garant staan voor tientallen miljarden euro’s, zonder de lidstaat zeggenschap te geven over de besteding van deze gelden. Zolang er gemeenschappelijke noodfondsen bestaan, moet het toezicht daarop democratisch georganiseerd worden. Rekenkamers op nationaal en Europees niveau hebben hierbij een belangrijke rol.

De Partij voor de Dieren is voor Europese samenwerking, maar tegen de huidige, ondemocratische vorm van de Europese Unie. Internationale samenwerking kan verbetering opleveren voor mensen, dieren, natuur en milieu, maar door de manier waarop de Europese afspraken nu worden gemaakt komen mensen, dieren, natuur en milieu er juist slechter vanaf. Europa moet democratischer en kan en mag niet voorbij gaan aan de wensen van de burgers.

Op dit moment is de democratische legitimatie van Europa niet op orde. Zo is onder andere de Nederlandse bevolking niet geraadpleegd bij de introductie van de euro. De mening van de bevolking is ook niet gerespecteerd bij de invoering van de Europese grondwet. De steeds groter wordende macht van de EU leidt zelfs tot veranderingen van het regime in Griekenland en Italië, zonder dat de burgers van deze landen daar invloed op hebben kunnen uitoefenen.

De Partij voor de Dieren is een groen-eurokritische partij. We zijn zeer kritisch op Brussel, maar op een constructieve manier. Groene eurokritiek is een nieuw fenomeen dat niet voortkomt uit nationalisme of eigenbelang, maar uit het algemene belang van duurzaamheid, mededogen, persoonlijke vrijheid en persoonlijke verantwoordelijkheid. Daarmee vormt de Partij voor de Dieren een zeer herkenbare nieuwe politieke stroming die zich niet in de oude links-rechts tegenstelling laat kwalificeren.

De Partij voor de Dieren wil dat dieren door de lidstaten van de Europese Unie niet langer als dingen worden behandeld, maar rechten krijgen. Het zijn levende wezens met bewustzijn en gevoel en verdienen een respectvolle behandeling. De Europese agenda en begroting worden grotendeels bepaald door landbouw en visserij. In Europese besluiten hebben dieren slechts de status van handelswaar. Hun welzijn wordt structureel ondergeschikt gemaakt aan de macht van de markt. Meer dan de helft van het totale Europese budget is bestemd voor landbouw en visserij in de vorm van onder meer subsidies. En de helft van alle Europese subsidies wordt gestoken in sectoren waarin dieren slechts als productiemiddelen worden beschouwd. De bio-industrie is er sinds de jaren zestig groot mee geworden. Eenmaal vastgestelde richtlijnen voor dierenwelzijn worden veelal niet nageleefd en controle blijft veelal uit. De veronderstelling dat EU-regelgeving landen met zwakke dierenwelzijnsnormen diervriendelijker maakt is veelal een illusie. Sterker nog, Europa is een alibi gebleken van Europese landen om naar elkaar te kunnen blijven wijzen zodat lidstaten zelf geen maatregelen hoeven te nemen voor de bescherming van dieren.

De Partij voor de Dieren vindt dat zolang de Europese Unie niet deugdelijk democratisch functioneert, het onverstandig om de EU uit te breiden. De Partij voor de Dieren is in de huidige omstandigheden tegen toetreding van nieuwe lidstaten.

De Partij voor de Dieren wil dat er exitstrategieën komen voor lidstaten die uit de Europese (munt-)unie willen treden. Op dit moment is er geen draaiboek voor zo'n scenario, wat tot een langdurig voortslepend en chaotisch proces kan leiden, zoals de Brexit heeft laten zien. Hierdoor is veel tijd en geld verloren gegaan, wat voorkomen had kunnen worden als de EU een draaiboek of plan van aanpak klaar had liggen. Het Brexit-referendum heeft laten zien dat het uittreden van een lidstaat uit de EU een realistisch scenario is, en daarom moeten voorbereidingen worden getroffen voor wanneer een andere lidstaat besluit uit te treden. De Europese Unie moet lidstaten die een dergelijke stap overwegen ondersteunen.