Inbreng SO ‘Uit­voering van de motie van het lid Beckerman over het in kaart brengen van vergun­ningen die een rol spelen bij het lozen in de Waddenzee’

De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren hebben met ontsteltenis kennisgenomen van het feit dat ongeveer zestig bedrijven waaronder een datacentrum van Google, Defensie en verschillende chemiebedrijven mogen lozen op de Waddenzee. Het is onder andere daarom onbegrijpelijk dat de missende vergunning van FrieslandCampina alsnog gelegaliseerd is. Deze leden vragen zich ten eerste af of het besef dat de Waddenzee een Natura 2000 gebied en UNESCO-Werelderfgoed is wel goed doorgedrongen is bij de regering? De logica van het toestaan van lozingen van verontreinigd water, direct of indirect, ontgaat deze leden. Deze leden hebben nog enkele vragen en opmerkingen.

De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren lezen dat Rijkswaterstaat werkt aan het controleren (bezien) van al zijn watervergunningen en indien nodig worden deze geactualiseerd. Deze leden zijn van mening dat dit bij lange na niet voldoende is. De Raad voor de leefomgeving en infrastructuur heeft in het recente briefadvies ‘goed water goed geregeld’ geconstateerd dat vergunningen aangepast moeten worden en dat dit vaak niet gebeurd, ondanks dat de regels dit wel voorschrijven. Kan de regering reflecteren op het proces van het bezien van de lozingsvergunningen die afgegeven zijn om te mogen lozen op de Waddenzee in het licht van de uitspraken van de Raad voor de leefomgeving en infrastructuur? Kan de regering hier tevens op reflecteren in het bredere proces van het terugkerende beroep op de controles door Rijkswaterstaat van de bestaande vergunningen? Deze leden constateren namelijk dat de regering vaker wijst naar dit proces, maar menen dat de conclusie hierbij moet zijn dat Rijkswaterstaat achterloopt, waardoor het maar de vraag is of natuur, water en milieu wel voldoende beschermd zijn in de tussentijd met de mogelijkheden die de wet biedt. Daarnaast vragen deze leden hoe Rijkswaterstaat bij het herzien van de vergunningen de cumulatieve hoeveelheid (schadelijke) stoffen in het water meeweegt? Een veel voorkomende kritiek, die deze leden delen, is dat er te veel naar afzonderlijke stoffen wordt gekeken en niet naar de opeenstapeling. Het probleem blijft namelijk dat elke vergunning afzonderlijk geen probleem hoeft te zijn, maar de stapeling het milieu weldegelijk aantast. Kan de regering dit toelichten?

De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren zijn van mening dat er een verscheidenheid is aan overheidslagen die lozingsvergunningen kunnen verstrekken, wat tot verschillende problemen leidt. Onder ander: het herzien van vergunningen wat lang duurt, toezicht en handhaving op lozingen en een gebrekkig overzicht aan welke vergunningen er in totaal zijn uitgegeven. Onder andere provincies en waterschappen mogen vergunningen afgeven, maar het Rijk heeft momenteel slechts beperkt overzicht van welke vergunningen er precies zijn afgegeven. Aangezien de minister van Infrastructuur en Waterstaat stelselverantwoordelijk is voor de waterkwaliteit vragen deze leden het volgende: hoe gaat de regering er voor zorgen dat ze hier weer echt de regie op krijgt? Met voldoende zicht op alle lozingsvergunningen, waardoor de cumulatieve verontreiniging eindelijk echt goed in beeld komt.

De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren lezen dat twee schietterreinen van Defensie lozingsvergunningen hebben. Kan de regering aangeven en toelichten welke stoffen zij mogen lozen, waarom dit op een Natura 2000 gebied geloosd moet worden, en of er gezocht wordt naar andere mogelijkheden?

De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren lezen dat de regering aangeeft dat “daarnaast zal Nederland via de internationale coördinatie- en stuurgroep Eems de waterkwaliteitsaspecten van de Eems blijven benadrukken.” In tijden van klimaatcrisis en biodiversiteitscrisis vinden deze leden het qua inzet te weinig om te lezen dat de regering de waterkwaliteitsaspecten van de Eems blijft benadrukken. Wat is concreet de inzet en hoe gaat de regering er voor zorgen dat de waterkwaliteit minimaal voldoet aan de Kaderrichtlijn Water?