Bijdrage Van Raan aan nota­overleg herstel­ope­ratie kinder­op­vang­toeslag

Dank, voorzitter,

Naast ongekend leed lijkt er in dit dossier, de hersteloperatie na de toeslagenramp, ook sprake te zijn van ongekend onvermogen om de hersteloperatie goed op poten te zetten en uit te voeren.

De vraag die centraal staat is: zijn de gedupeerden er mee geholpen met wat wij doen, met wat de staatssecretaris doet?

Ondanks talloze beloften en verbetervoorstellen om de hersteloperatie beter te laten verlopen treedt er elke keer weer vertraging op. Twee jaar nadat de toeslagenramp langzaamaan ontdekt werkt, is nog maar 10% van de slachtoffers geholpen. De gedupeerden, moet ik zeggen. En het is niet alsof we dit niet hadden kunnen zien aankomen. De hersteloperatie was al vertraagd voordat-ie überhaupt was begonnen.

De vraag die centraal staat is: zijn de gedupeerden er mee geholpen wat wij doen?

Waren de gedupeerden er mee geholpen dat de staatsecretaris bij Nieuwsuur en bij WNL eerst begon te zeggen dat we moeten kijken naar wat er wél goed gaat.

De staatssecretaris zei over het PWC-rapport dat het niet nodig was om verder onderzoek te doen. Er was immers niet aangetoond dat er iets mis was gegaan, er was ook niet aangetoond dat het goed was gegaan. Waren de gedupeerden erbij geholpen dat de staatssecretaris kennelijk niet per se de onderste steen boven water hoeft te krijgen?

Voorzitter, Op de schriftelijke vragen van collega Simons en mijzelf over de spanning tussen het uitvoeringsorganisatie herstel Toeslagen, de UHT en de Commissie werkelijke schade, schrijft de staatssecretaris het wel goedkomt met de capaciteit, dat een snellere beoordeling door de Commissie werkelijke schade niet nodig is, dat ze de spanning tussen het UHT en CWS niet herkent, en ook dat er hierdoor geen nieuwe urgente schrijnende situaties zullen ontstaan, zoals beschreven in het artikel van Trouw.

Hoe helpt dit de gedupeerden die hier wel last van hebben?

Voorzitter, de staatssecretaris kan dus met de huidige werkwijze niet de garantie geven dat het goedkomt. Dat mag een eerlijk antwoord zijn, maar hoe helpt dat de gedupeerden, als je geen plan b hebt?

Als je nog steeds in de mallemolen van de belastingdienst zit, en niemand nu iets lijkt te kunnen doen, ook al heb je al 100 keer hetzelfde verhaal verteld, zelfs tegen de koning en op tv, en als zelfs de vrouw die het voor het zeggen heeft machteloos lijkt te staan, dan wil je in elk geval de hoop dat het goedkomt.

Soms is het beter ten halve te keren dan ten hele te dwalen.

De gedupeerden zijn geen slachtoffer, stop met ze zo te behandelen. Ze willen niet meer vernederd worden, geef ze regie.

Voorzitter, deze kamer heeft een aantal moties aangenomen van veel partijen die een andere kant op willen, de kant van heling, de kant van regie voor de gedupeerden, de kant van hoe lang het ook duurt, de kant van ‘whatever it takes’.

Voorzitter, hoogste tijd voor een schaalsprong in aanpak, waarbij we kritisch kijken wat de uitvoeringsorganisatie herstel toeslagen niet meer gaat doen, wat daar weggehaald kan worden, hoe ze anders gaan werken, hoe kritieke delen van de UHT ingebed gaan worden in een veel bredere aanpak.

Waarbij de politieke kant wel de onderste steen boven haalt, waarbij de staatssecretaris zelf ook niet tevreden is totdat dat gebeurt is, ongeacht de personen, en waarbij dat politieke proces de gedupeerden niet in de weg zit.

Een veel bredere aanpak waarvan de gedupeerden zelf zullen zeggen: ja, hier zijn we inderdaad mee geholpen. Iedereen staat te popelen om daar bij te helpen.

Graag een reactie.

Dank u wel.