Tussen­stappen in de transitie: gezondheid van mens en dier voorop

Onze idealen

Tussenstappen voor de landbouw

• Hoe minder dieren op een kluitje, hoe kleiner de risico’s op ziekte-uitbraken en het overslaan van ziekten van dier op mens (zoönosen). Er komt een maximumaantal dieren per bedrijf én per regio.
• Het tijdperk van de megastallen is voorbij. Er komen geen nieuwe vergunningen voor de bouw van megastallen of voor de uitbreiding van bestaande veehouderijen.
• Hoe minder gesleep met dieren, hoe kleiner de kans op het binnenhalen of verspreiden van dierziekten en zoönosen. De import van levende dieren, zoals kalfjes, om vet te mesten in Nederlandse stallen wordt verboden.
• Er komen strikte regels voor antibioticagebruik in de veehouderij. De preventieve toediening van antibiotica stopt definitief. Er komen extra controles voor de sectoren waarin veel antibiotica wordt gebruikt.
• De sterk afgeslankte veehouderij wordt volledig grondgebonden. We stoppen met de import van grondstoffen voor veevoer, zoals soja en palmolie. Export van mest is niet langer toegestaan en de mestfraude wordt hard aangepakt.
• Mestfabrieken verdwijnen uit Nederland. De (miljarden!) subsidies voor mestvergisters kunnen we veel beter besteden aan echt duurzame energie. Er komen geen vergunningen meer voor de bouw van nieuwe mestvergisters, en de bestaande worden ontmanteld.
• De gezondheid van omwonenden van akker- en tuinbouwbedrijven gaat voor de economische belangen van de telers. In de buurt van woonhuizen, schoolpleinen en andere plekken waar mensen wonen en werken en kinderen spelen mag niet meer met pesticiden worden gespoten. Deze spuitvrije zones gaan ook gelden rond openbare wegen, fiets- en wandelpaden en rondom plekken waar dieren verblijven, zoals weilanden.
• Er komt een verbod op het gestunt met vlees en zuivel. Kiloknallers, plofkippen en plofmelk verdwijnen uit de schappen.
• Het produceren van overschotten aan vlees, eieren en zuivel is ontoelaatbaar. We verzetten ons daarom tegen Europese opkoopregelingen en het subsidiëren van de opslag van overschotten.
• Er komt verplichte etikettering voor vlees, zuivel en eieren afkomstig van dieren die zijn gevoed met genetisch gemanipuleerde gewassen. Wanneer gentech-ingrediënten zijn verwerkt in een product, wordt dit duidelijk vermeld op de voorkant van het product of de verpakking.
• In pachtcontracten komen strenge voorwaarden voor een duurzaam bodembeheer.
• Blijvend grasland wordt niet langer ‘gescheurd’ (kapot gemaakt en vervolgens opnieuw ingezaaid).
• Met het inzaaien van gevarieerde inheemse kruidenmengsels brengen we weilanden weer tot leven.

Tussenstappen voor de visserij

• Het voorzorgsbeginsel wordt leidend in het visserijbeleid. Dit houdt in dat we niet meer vissen dan onafhankelijke biologen verantwoord vinden. En als wetenschappelijke gegevens onvoldoende beschikbaar zijn, wordt er niet gevist, of er worden flinke veiligheidsmarges ingebouwd met vangstquota op een zeer laag niveau.
• Nederland bouwt de overcapaciteit van de vissersvloot in hoog tempo af. De vangstcapaciteit van de Europese vissersvloot mag niet groter zijn dan de ecosystemen in de Europese wateren kunnen dragen.
• Er komt een strikte naleving van bestaande afspraken om schadelijke visserijpraktijken tegen te gaan. Het verbod op het dumpen van gevangen vis op zee wordt streng gehandhaafd, onder andere via camera’s of toezicht aan boord. Vissersboten van reders die zich niet aan de regels houden gaan aan de ketting.
• Bijvangsten worden fors verminderd door een verbod op niet-selectieve visserijmethoden.
  

De overgang naar een duurzaam voedselsysteem is niet van de ene op de andere dag gerealiseerd. Behalve radicale keuzes die nodig zijn om de koers te verleggen, kennen transities een overgangsfase die om tussenstappen vraagt. Zolang dieren nog niet volledig bevrijd zijn uit de voedselketen, zal de veehouderij risico’s vormen voor de volksgezondheid en liggen zoönosen op de loer. Zolang het gifgebruik in de landbouw nog niet is uitgebannen, loopt de gezondheid van omwonenden van veelbespoten akkers gevaar. Zolang er visserij plaatsvindt, zijn er maatregelen nodig om de schade voor de mariene ecosystemen te beperken. Kortom: we slaan de weg in naar een werkelijk duurzame, plantaardige toekomst én zetten tussenstappen om de gezondheid van mens, dier en natuur zo goed mogelijk te beschermen gedurende de transitie.