Een einde aan de bio-industrie

De Partij voor de Dieren wil een einde aan de uitbuiting van dieren. We werken aan een samenleving waarin zo min mogelijk dieren worden gebruikt door de mens. Waarin dieren het recht hebben om te leven naar hun aard. In de tussentijd moet het leed van dieren in de veehouderij zoveel mogelijk worden beperkt.

Ieder jaar worden er in Nederland zo’n 600 miljoen dieren gefokt, gebruikt en gedood voor de productie van vlees, zuivel en eieren. Verreweg de meeste van deze dieren worden gedwongen om hun leven te slijten in huisvestingssystemen waarin het onmogelijk is om natuurlijk gedrag te vertonen of aan natuurlijke behoeften te voldoen. Zo komen miljoenen eenden nooit buiten, hebben geen water om in te zwemmen of om zich mee te verzorgen. Kalfjes en geitenlammetjes worden na hun geboorte direct weggehaald bij hun moeder, zodat de melk van hun moeders volledig door mensen kan worden gebruikt. Hierdoor hebben moederdieren geen kans om voor hun nakomelingen te zorgen en kunnen jongen niet bij hun moeders zijn. Moederdieren in de varkenshouderij worden nadat zij biggetjes hebben gekregen, klem gezet tussen stangen waardoor ze hun biggen niet kunnen verzorgen. Als de biggetjes na vier weken bij hen worden weggehaald, worden de moederdieren zo snel mogelijk opnieuw geïnsemineerd. Dieren in de intensieve veehouderij zijn bovendien steeds verder doorgefokt op maximale productie, met als gevolg dat zij kampen met ernstige gezondheids- en welzijnsproblemen. Dertig miljoen dieren per jaar komen niet eens levend uit de stal. Ieder jaar weer.

Dit vraagt om een fundamentele verandering van de manier waarop we met dieren omgaan. De Partij voor de Dieren is daarom geen voorstander van een systeem waarbij met grote investeringen slechts kleine stapjes worden gezet en kleine aanpassingen worden gedaan, terwijl al lang bekend is dat dit niet genoeg is. Ook met 1 ster Beter Leven zitten kippen die worden gehouden voor de productie van vlees nog met 12 dieren op 1 vierkante meter. Ook met 1 ster Beter Leven mogen varkens en kalfjes die worden gehouden voor de productie van vlees, in hun hele leven nooit naar buiten. Worden staartjes van biggetjes nog steeds afgebrand. Ook met 1, 2 en zelfs 3 sterren Beter Leven worden kalfjes na hun geboorte bij hun moeder weggehaald, nadat zij door haar zijn droog gelikt. En of een varken nou komt van een gangbaar bedrijf of een bedrijf met een Beter Leven keurmerk: allemaal komen ze bij dezelfde slachthuizen op dezelfde ellendige manier aan hun einde.

Door op het vlees, de zuivel of de eieren van deze dieren een keurmerk te zetten van een organisatie die bij een breed publiek bekend staat als een organisatie die zich inzet tegen dierenleed, kunnen consumenten ten onrechte het idee krijgen dat deze dieren geen leed is aangedaan.

Daarnaast zorgt een stapsgewijze aanpassing van stallen voor een lock-in effect. Iedere stal die nu wordt omgebouwd om te voldoen aan de voorwaarden van 1 ster Beter Leven, zal nog tientallen jaren blijven staan om de investeringen terug te verdienen. Of zal met veel belastinggeld moeten worden uitgekocht. Hier zit niemand op te wachten. Boeren niet, de maatschappij niet, de belastingbetaler niet. En zeker de dieren niet.